zondag 3 november 2013

100km LOL

De weersvoorspellingen voor vandaag waren niet ideaal.
Af en toe wat neerslag, en een beetje wind. J
Vorig jaar zou ik misschien thuis zijn gebleven, maar als je een velomobiel hebt is zo’n weersvoorspelling natuurlijk niet genoeg om je tegen te houden.

Het eerste gedeelte van de dag was het heerlijk fietsweer, alleen waaide het wel hard. En het ging steeds harder waaien.
BoCycle zou eigenlijk met zijn Fujin meerijden met ons, maar hij had afgezegd. Begrijpelijk.
Maar Wim H wilde liever niet als enige met een “open” ligfiets meerijden.
En daarom zijn we langs het huis van Wim gereden, zodat hij zijn roeifiets kon omruilen voor zijn Quest XS. Daarna gingen we met zes velomobielen op weg.

De route die we vandaag reden was eenvoudig, van Zutphen met een omweg via Loenen naar Doesburg. Daar hebben we koffie gedronken en een groot stuk appelgebak gegeten. In verband met een naderende verjaardag werd de rekening door ondergetekende betaald J
Het was gezellig en we hebben er best een tijd gezeten, maar uiteindelijk zijn we verder gereden via Drempt, HoogKeppel en Baak, weer terug naar Zutphen.

Onderweg zagen we links van ons enorm donkere wolken hangen. 
Enne, Oja, daar moest ik dus naartoe. Uit voorzorg heb ik bij Zutphen de schuimkap er maar vast opgezet.

De groep ging net voor Zutphen uit elkaar. Wim en ik staken de IJssel over, en reden richting Brummen.

Bij Halle (ik had toen al afscheid genomen van Wim ) gebeurde waar ik al een tijdje bang voor was, mijn pet waaide af. Het is een hele oude pet en hij waait nooit af. Tijdens al mijn woon-werk ritten waaide hij nooit af. Tijdens mijn fietsvakanties (zelfs een keer windkracht 7+) waaide hij nooit af. Maar nu waaide hij wel af. Ik twijfelde nog even of ik terug zou rijden om hem te zoeken. Uiteindelijk ben ik toch gekeerd en ik vond hem zowaar terug. Hij lag in de sloot, maar op de enige plek van die sloot waar geen water stond. Links water, rechts water, maar niet waar die pet lag. Onbegrijpelijk.
Met een nog strakker gezette pet op mijn hoofd heb ik mijn weg vervolgd langs het Apeldoorns Kanaal. Daar hebben ze de afgelopen paar weken het asfalt vernieuwd. Super glad is het nu, met een stippellijn in het midden.  http://mooigeelisnietlelijk.blogspot.nl/ zal er wel blij mee zijn.




Toen ik Apeldoorn binnen reed, was het daar ineens winter geworden.
De weg was wit van de hagel. Mijn eerste velomobielmeters door winterse neerslag! J
Een paar kilometer later was ik thuis, en daar had ik eigenlijk nog de meeste last van het weer van vandaag. In de stromende regen heb ik de tassen en de GPS enz eruit gehaald en de Strada in zijn berging gezet.


Voor de route, zie:



6 opmerkingen:

  1. Ja, op een paar spetters na wel. Alleen in de tuin dus niet :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een afwaaiende pet is uiterst irritant.
    Stoppen , zoeken en dan de pet uit de sloot vissen !
    De mijne zit stevig verankerd met een brille-elastiek.
    2 kleine gaatjes aan de uiteinden van de klep, elastiek erdoor, knoopje , klaar.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Bram,
      ik heb dat voor ik vertrok zelfs nog overwogen, i.v.m. de voorspelde harde wind. Maarja, hij waaide nog nooit af :-) Nu toch maar doen binnenkort, bedankt voor de tip.

      Verwijderen
  3. nieuw asfalt nog niet gezien, was 4 weken op vakantie...woensdag weer met de Strada naar het wer..

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Paul,

      Nou, dan weet je het maar vast, je mag in het vervolg vijf minuten later van huis vertrekken :-)

      Verwijderen