maandag 30 december 2013

Overzicht 2013




Kilometer overzicht 2013.

                                GreenMachine     Strada        Stadsfiets          Totaal  
januari                            275                     0                 107               382
februari                            69                      0                 118               187
maart                             428                      0                   87               515
april                               727                      0                   91               818
mei                                634                      0                   84               718
juni                              1081                      0                   82              1163 
juli                               1240                  212                   71              1523
augustus                           48                1215                110               1373
september                        70                1083                  87               1190
oktober                          111                  768                  28                 907
november                         26                  660                  99                 785
december                           0                  903                  70                 973

Totaal                           4709                4791              1034              10534


Het overzicht spreekt eigenlijk voor zich.
Ik heb in 2013 precies 9500km recreatief gefietst, en iets meer dan 1000km woon-werk verkeer afgelegd op de stadsfiets. En daar zitten dan de stations -en boodschappen ritten bij in, want die doe ik niet met de ligfiets.

En in 2014?
In 2014 zullen de GreenMachine en de Strada om mijn aandacht blijven vechten. :-)
Het is een enorm luxe-probleem om twee zulke geweldig fijne fietsen te hebben, daar ben ik me maar al te goed van bewust.

Gevolg is wel dat ik nog steeds niet weet met welke fiets ik in 2014 op vakantie ga.
De Euro Tour 2014 lijkt me geweldig om te doen. Fietsen naar Kiel, varen naar Oslo, fietsen naar Berlijn, en vervolgens terug fietsen naar Apeldoorn. Ruim 2000km, in een dag of 15.
Maar zo'n vakantie doe ik het liefst samen met een goede bekende.

Ook mooi lijkt me de Great Baltic Sea Ride, vanuit Lübeck een rondje om de Oostzee. Maar dat gaat me eigenlijk nu nog een stap te ver. Ik reken mezelf nog niet onder de diehards die dagelijks fluitend meer dan 200km met volgeladen velomobielen over slechte wegen willen fietsen.

Maar misschien wordt het wel weer "gewoon" een rondje met de GreenMachine, campingspullen in de banaantassen en dan relaxed een rondje door bijvoorbeeld de Benelux.

Ik weet het nog niet, we gaan het zien. :-)

Iedereen de Beste Wensen voor 2014!!





zondag 29 december 2013

OlieBollenTocht en LOLieBollenTocht



De Oliebollentocht2013 werd niet wat ik er van verwacht had. En dat is nog zwak uitgedrukt.:-)
Op de heenweg op de 27e hebben we door pech zo veel tijd verloren dat doorrijden naar Tilburg geen nut meer had.
Dus reden we (Kees vd W en ik) naar Heusden, om daar tijdens de koffie weer aansluiting te zoeken bij de OBTers.
In Heusden knalde ik echter achter op de Quest van Kees, met als gevolg dat ik behalve veel schade aan de body van de Strada, ook geen goede voorlamp meer had. Ik moest dus voor donker thuis zijn, en reed tegen 12.30uur weer weg uit Heusden, zonder iemand van de OBT te hebben gezien of gesproken. :-(
De afstand van die dag was 218 kilometer.


Dit gebeurt er dus als je even niet oplet: 

http://youtu.be/XcHWNkWC9MA

En dit was het gevolg:
Diverse scheuren, en een flinke deuk in de body, die ik terug gedrukt heb.

  

Zaterdag heb ik de verzekering ingelicht, foto's gemaakt van de schade, en alle scheuren en kraakjes beplakt met duct tape, want:

Op zondag was de (L)Oliebollentocht. De mannen uit Zutphen en omstreken vonden Tilburg te ver en hebben in plaats daarvan besloten om een ritje richting Duitsland te maken.
Ik heb gewacht met inschrijven omdat ik eerst wilde weten hoe fit ik zou zijn na mijn retourtje Tilburg. Nou, op een beetje stijve bovenbenen na, niks aan de hand.

Dus zondagmorgen weer aardig vroeg het bed uit, om op tijd in Zutphen te kunnen staan, het vertrekpunt van LOL.
Het werd een heerlijke rit. We gingen op weg met 11 velomobielen, en twee open liggers.
We hadden mooi weer, rustige wegen, en een mooie route.

In Zwillbrock, net over de Duitse grens, genoten we van de kaffee mit apfelstrudel und sahne. Heerlijk!
Net zo relaxed als we naar Duitsland waren gereden, fietsten we ook weer terug naar Zutphen.
Marc was al eerder richting huis gegaan, maar nu splitste de groep zich nog verder; o.a. richting Deventer, Dieren en Apeldoorn.
Na 144km was ik weer thuis.

De route: 



zondag 15 december 2013

Daaristiedan!!



En ineens waren de drie weken voorbij, en kreeg ik een mailtje van SinnerBikes dat mijn kap opgestuurd kon worden. Afgelopen vrijdag werd hij geleverd, en omdat ik vrij was kon ik hem gelijk uitproberen.



Nu zijn we een weekend en 240km fietsen verder, en ik kan zeggen dat de kap aan mijn verwachtingen voldoet. Na de proefrit van 50km met de kap van Marc wist ik natuurlijk ook wel wat me te wachten stond.
En nee, ik heb nog niet in het donker, in de stromende regen met de kap gefietst, maar dat komt ongetwijfeld nog. :-)

Ik heb vrijdag de LOL route van de laatste keer nog een keer (ongeveer) gereden, van Dieren over de dijk naar Arnhem en daarna aan de overkant weer terug.

Zaterdag heb ik een route gefietst waarbij ik over de HogeVeluwe kwam, zodat ik mijn Beschermerkaart van 2014 kon laten voorzien van een pasfoto. Met die kaart kan ik volgend jaar weer onbeperkt door het park fietsen, dat zijn mooiere (rustigere) routes dan om het park heen. Bij het Bezoekerscentrum bleek een kerstmarkt te zijn, waar ik (uiteraard heel langzaam) tussen de mensen door moest fietsen om bij de ingang te komen. Aan de reacties te horen waren er weer heel veel mensen die nog nooit een velomobiel van dichtbij hadden gezien. :-)

Vandaag heb ik een rondje Harderwijk – Elburg gereden, ik vind het altijd fijn rijden langs het Veluwemeer. Daarna over “De Knobbel” en via Epe weer terug naar Apeldoorn.
Tijdens het rondje van vandaag heb ik trouwens de 10.000ste fietskilometer van dit jaar gereden.
Dat is voor het eerst dat ik dat haal, tot nu toe was 6414km het hoogste aantal kilometers in een jaar.



Op zich valt het fietsen me nu wel duidelijk zwaarder dan een maand of twee geleden. Reed ik toen “elke” zaterdag een rondje van 200 / 250km, vandaag was ik blij dat ik na 100km weer thuis was.

Dat wordt nog wat met de OBT, want dat is ruim 300km uit en thuis. :-)

Het rondje van vandaag:





zondag 8 december 2013

Hollen of Stilstaan



Hollen of (bijna) Stilstaan, daarmee is het rondje van vandaag eigenlijk het best te omschrijven.
Ik had me voorgenomen om een rondje over de Posbank te rijden met de Strada, bij Rheden omhoog, en bij De Bedriegertjes weer naar beneden.
Ik heb die route de afgelopen dertig jaar al tig keer gereden, maar dan op mountainbikes, racefietsen, toerfietsen, vorig jaar met de GreenMachine met vakantiebepakking, en nu dus met de Strada.
Het steilste stuk is 10%, en je moet een meter of 90 omhoog om boven te komen. Niet bepaald de Stelvio dus, maar wel leuk om af en toe eens te doen.

Net voor het klimmen begon, kwam ik een groep ruiters tegen, waarvan sommige paarden heel zenuwachtig deden. Ik ben gestopt, en heb gewacht tot ze voorbij waren.
Terwijl ze mij passeerden heb ik gepraat met de dames en heren ruiters, maar eigenlijk alleen om mijn stem te laten horen aan de paarden. Het liep dit keer goed af, zonder steigerende of vluchtende paarden.

Het klimmen viel me mee. Ik had weliswaar de lichtste versnelling nodig, maar zonder extreme inspanning reed ik met de volle 8km/u naar boven. :-)
Eenmaal bij de Posbank aangekomen, moet je nog verder omhoog, (het hoogste punt is 110m), maar dat is niet steil, en dus geen probleem.
En ja, dan mag je ook weer een keer naar beneden. Ik had vandaag alleen de pech dat de weg nat was en dat er natte bladeren op de weg lagen. Ik voelde de Strada af en toe glijden, en heb de rest van de afdalingen maar iets rustiger aan gedaan.

Na de afdaling van de Zijpenberg, ging ik weer omhoog, de Emmapyramide op. Die is 8%, behalve het laatste stukje, dat is volgens mij veel steiler.
Vervolgens uiteraard weer naar beneden, en via Park De Hoge Veluwe (20km fietsen bijna zonder auto's tegen te komen) ben ik naar Hoenderloo gereden, en daarna langs het Leesten naar huis.


Het was een kort rondje, 77km, maar wel leuk.

De route:


 En een filmpje van het Posbank-gedeelte van de route:





zondag 24 november 2013

De Nijl



Vanmorgen ging de wekker om 06.15 uur, net als door de week. Ruim een uur later duwde ik mijn Strada naar de openbare weg, om vervolgens op mijn dooie gemak naar het Zuiden te fietsen.
Het was nog donker, rustig op de weg (duh), en het voelde niet koud aan, want ik had de wind mee.
Bij Groenendaal sprongen twee herten sierlijk zij aan zij over een hek toen ze me aan hoorden komen. Om over dat hek te komen zou ik een ladder nodig hebben :-)

Iets na negen uur kwam ik aan in Nijmegen.
Dit weekend werd “De Oversteek” geopend, de nieuwe brug bij Nijmegen. Volgens de berichten zou je vandaag over de weg mogen fietsen, waar vanaf morgen alleen maar auto's mogen komen.
Maar helaas, de weg was afgezet en het was volgens de mannen met de gele hesjes toch echt de bedoeling dat ik op het fietspad zou blijven. En omdat ik geen zin had om de Strada door de mulle berm te duwen of over een betonnen rand te tillen, ben ik dus alleen over het fietspad heen en weer gefietst over “De Oversteek”.


Vervolgens ging ik nóg een keer de Waal over, maar nu over de spoorbrug, de “Snelbinder”.
Na een kort ritje door hartje Nijmegen belde ik iets over half tien aan bij Johan en Mieke van De Nijmeegse Ligfietsvereniging.
Terwijl we aan de koffie zaten, kwamen de andere deelnemers ook binnendruppelen, en tegen half elf reden we Nijmegen weer uit, maar nu over de oude “Waalbrug”.

“De Nijl” ging vandaag een route fietsen via Bemmel, Pannerden, en Elten naar 'sHeerenbergh, en vanaf daar met een route door Duitsland weer terug naar Nijmegen.
Met vijf velomobielen en twee open liggers gingen we op weg. Het was een mooie route, met een leuke groep mensen.


In 's Heerenbergh hebben we pauze gehouden bij “De Snor”. Daar hebben we bijna een uur gezeten , -als het gezellig is dan vliegt de tijd-, en toen was het voor mij alweer tijd om afscheid te nemen.

De groep ging weer terug naar Nijmegen, en ik ben via Zeddam, Wehl, Doesburg en Dieren weer naar huis gereden. Bij Dieren moest de schuimdeksel erop, want ik kreeg een flinke bui op mijn (Flevobike) dak. En samen met de plotseling harde wind tegen, zorgde dat ervoor dat het laatste stuk KOUD was.


Om drie uur was ik weer thuis, met 140km op de dagteller.

zondag 17 november 2013

Testrit




Ik kreeg van de week een uitnodiging van Marc, of ik zondag tijdens een rondje fietsen zijn Sinnerkap zou willen uitproberen. Ehm, ja dat wilde ik wel.
Vorige week besloot ik mijn blog met de mededeling dat ik voorlopig nog zou blijven rijden met het Flevobikedakje, maar dat wil niet zeggen dat je niet wat anders mag proberen niet waar?
Dus vanmorgen hup in de fiets, en op naar Lochem, want daar in de buurt hadden we afgesproken.
Vanaf daar hebben we samen een rondje gereden via Vorden, Ruurlo (koffie gedronken) en via Hengelo Gld en Baak naar Zutphen.


Ik heb bijna 50 km met de Sinnerkap gereden, lang genoeg voor een eerste indruk J
Mijn eerste indruk is bijzonder positief. Het was best koud vandaag, maar niet met de Sinnerkap. Hoe verder je de klep dicht doet, hoe warmer het wordt in de fiets. (wisten jullie al lang)
Het zicht rondom is voldoende, de binnenruimte ook. Je kan binnen de fiets alles zien wat je normaal gesproken ook ziet, dit in tegenstelling tot bij de racekap die ik eerder al eens probeerde.
Het enige min-puntje wat ik kan bedenken, is het lawaai. Niet dat ik daar onderweg nou zo’n last van had, behalve bij ongelijke klinkerwegen, maar toen ik zonder kap weer van Zutphen naar huis reed, was de Strada zo stil, dat het opviel J.










Mijn conclusie voor deze week J,
is dus eigenlijk dat een Sinnerkap het absoluut wint wat comfort betreft. (en dat wisten jullie ook al lang)  
En dat is een dure conclusie.


De zaterdag was ook duur. Mijn nog niet zo oude GPS (Oregon 450T) heeft de geest gegeven. 
Ik vind het leuk om langere routes te rijden, waarbij ik van tevoren thuis de route uitzet op de computer. 
Die route zet ik dan op de GPS, en onderweg rij ik simpelweg over het lijntje. Op die manier rij ik zonder zoeken naar plekken waar ik nog nooit eerder ben geweest.

Maar ja, nu “moest” ik dus naar Notter rijden (net achter Rijssen) om zijn opvolger te gaan kopen. (Natuurlijk had ik hem online kunnen kopen, maar dan had ik hem vandaag niet kunnen gebruiken.)
De verkoper bij “Waypoint” had bijzonder veel belangstelling voor mijn Strada. Hij wilde er zelf ook een voor zijn WWV, 36 km enkele reis. We hebben het uiteindelijk bijna meer gehad over ligfietsen dan over mijn nieuwe GPS, het was maar goed dat ik van tevoren wist welke ik wilde kopen en ook hoe hij werkt.
(Uiteraard heeft hij de vragen die ik had wel uitgebreid en duidelijk beantwoord)

Maar goed, dit was de eerste keer dat ik 94 km heb gefietst om een boodschap te doen J.


P.S. Marc, nogmaals bedankt voor het lenen van de kap, de rondrit, en de koffie!

zondag 10 november 2013

Toerkap of Flevobikedakje?

                                          Het zicht met een Flevobike-dakje. 

Zoals ik eerder al zei, een toerkap lijkt me soms ideaal. En dan met name een Sinner-toerkap, in verband met de grotere binnenruimte.
Totdat “opeens” op meerdere blogs de nadelen van zo’n kap worden genoemd. Het eeuwige beslaan van de klep, het gevaarlijk slechte zicht bij regen en duisternis, en in sommige gevallen het toegenomen lawaai.
(en hoe doen jullie dat bij verkeerslichten als de lus in de grond niet werkt?)


Reden genoeg voor mij om het Flevobike-dakje weer eens tevoorschijn te halen. Eigenlijk gebruikte ik hem niet meer omdat ik vond dat hij veel wind vangt.  Dat vind ik nog steeds, maar met regenachtig  weer is dat minder belangrijk. Wel belangrijk was het dat hij aan de achterkant los waaide bij harde wind van de zijkant, of schuin van voren. En als je met windkracht 5+ met één hand moet sturen omdat je met je andere hand het dak moet vasthouden, kan je je voorstellen dat er betere oplossingen zouden moeten zijn.
Eén van die oplossingen bestaat uit twee stugge elastieken met een haakje eraan die nu aan het klittenband van het dakje vastzitten, en achter de rand van het instapgat haken. Stukje neopreen op de rand om beschadigingen te voorkomen, en klaar. Dakje zit als een huis, ongeacht de windkracht.
Ik kan gewoon over mijn schouders de haken losmaken en in één beweging het dakje omhoog duwen om uit te stappen, dat kost geen extra tijd.


Doordat het minischermpje gewoon blijft zitten als het dakje en de schuimdeksel gebruikt worden, is er praktisch geen sprake van regen of opspattende druppels in je gezicht.



Dat is niet heel veel anders dan Johan Vrielink op zijn blog liet zien.


Wat natuurlijk wel anders is, is het gebruik van de zijruitjes. Want aan de zijkant waait het bij mij soms nog wel naar binnen. Ik heb nog geen idee of het gebruik van de zijruitjes bij de Strada ook zou kunnen werken. Het instapgat is namelijk veel breder en ronder dan het dakje. Ik zal binnenkort wel eens kijken wat er mogelijk is.


Voorlopig heeft dit alles wel tot gevolg dat de eventuele aanschaf van een toerkap nog even op de lange baan wordt geschoven. De proefritten die ik met slecht weer heb gemaakt waren zo comfortabel dat ik voorlopig nog met een Flevobike-dakje blijf rijden.

zondag 3 november 2013

100km LOL

De weersvoorspellingen voor vandaag waren niet ideaal.
Af en toe wat neerslag, en een beetje wind. J
Vorig jaar zou ik misschien thuis zijn gebleven, maar als je een velomobiel hebt is zo’n weersvoorspelling natuurlijk niet genoeg om je tegen te houden.

Het eerste gedeelte van de dag was het heerlijk fietsweer, alleen waaide het wel hard. En het ging steeds harder waaien.
BoCycle zou eigenlijk met zijn Fujin meerijden met ons, maar hij had afgezegd. Begrijpelijk.
Maar Wim H wilde liever niet als enige met een “open” ligfiets meerijden.
En daarom zijn we langs het huis van Wim gereden, zodat hij zijn roeifiets kon omruilen voor zijn Quest XS. Daarna gingen we met zes velomobielen op weg.

De route die we vandaag reden was eenvoudig, van Zutphen met een omweg via Loenen naar Doesburg. Daar hebben we koffie gedronken en een groot stuk appelgebak gegeten. In verband met een naderende verjaardag werd de rekening door ondergetekende betaald J
Het was gezellig en we hebben er best een tijd gezeten, maar uiteindelijk zijn we verder gereden via Drempt, HoogKeppel en Baak, weer terug naar Zutphen.

Onderweg zagen we links van ons enorm donkere wolken hangen. 
Enne, Oja, daar moest ik dus naartoe. Uit voorzorg heb ik bij Zutphen de schuimkap er maar vast opgezet.

De groep ging net voor Zutphen uit elkaar. Wim en ik staken de IJssel over, en reden richting Brummen.

Bij Halle (ik had toen al afscheid genomen van Wim ) gebeurde waar ik al een tijdje bang voor was, mijn pet waaide af. Het is een hele oude pet en hij waait nooit af. Tijdens al mijn woon-werk ritten waaide hij nooit af. Tijdens mijn fietsvakanties (zelfs een keer windkracht 7+) waaide hij nooit af. Maar nu waaide hij wel af. Ik twijfelde nog even of ik terug zou rijden om hem te zoeken. Uiteindelijk ben ik toch gekeerd en ik vond hem zowaar terug. Hij lag in de sloot, maar op de enige plek van die sloot waar geen water stond. Links water, rechts water, maar niet waar die pet lag. Onbegrijpelijk.
Met een nog strakker gezette pet op mijn hoofd heb ik mijn weg vervolgd langs het Apeldoorns Kanaal. Daar hebben ze de afgelopen paar weken het asfalt vernieuwd. Super glad is het nu, met een stippellijn in het midden.  http://mooigeelisnietlelijk.blogspot.nl/ zal er wel blij mee zijn.




Toen ik Apeldoorn binnen reed, was het daar ineens winter geworden.
De weg was wit van de hagel. Mijn eerste velomobielmeters door winterse neerslag! J
Een paar kilometer later was ik thuis, en daar had ik eigenlijk nog de meeste last van het weer van vandaag. In de stromende regen heb ik de tassen en de GPS enz eruit gehaald en de Strada in zijn berging gezet.


Voor de route, zie:



zondag 27 oktober 2013

Snoepwinkel



Wat mij betreft zijn er in Dronten twee snoepwinkels.
De eerste is De Ligfietsshop en de tweede is Velomobiel.nl.
Dat zijn allebei bedrijven waar ik moeiteloos langere tijd kan doorbrengen zonder me te vervelen. :-)
Uiteraard geldt dit ook voor de enige andere ligfiets zaak die ik ken; ACE in Winterswijk.

Maar nu gingen we naar Dronten. Casper, van http://questbeleving.blogspot.nl had een mailtje gestuurd naar de fietsers van  “LOL”, dat hij voor wat reparaties naar Dronten moest, en of er iemand mee wilde rijden.
Nou, dat was niet aan dovemans oren gericht.  Arjen, Nico, Marc, Lorenz, Pieter Jan en ondergetekende wilden wel mee rijden. De meesten hadden volgens mij niks dringends te doen in Dronten, alleen Marc had een wieldoekje nodig, en Arjen wilde een stukje bedrading na laten kijken.




Helaas moest Pieter Jan afzeggen wegens ziekte, en Nico draaide in Deventer om wegens speling in zijn  achteras. Met ons vijven reden we dus uiteindelijk met de wind in de rug naar Dronten, waar we om 5 voor 11 aankwamen. Ruim op tijd dus voor de afspraak om 11uur. J

De velomobiel van Casper mocht op de operatietafel, voor oa. het vervangen van ketting en cassette.
Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om een racekap te proberen. Ik twijfel al een tijdje over de aanschaf van een race – of tourkap. Het was maar een korte testrit, maar voor een eerste indruk voldoende: in vond de binnenruimte nog al klein. Voor een race is dat natuurlijk goed, maar ik zoek iets voor de langere afstand en alle (dagelijkse) omstandigheden.
Ik hoop dat ik binnenkort een Sinnerkap kan proberen, kijken of die wel bevalt.


Na een poosje kwam Peter een boodschap doen, zie http://questikel.blogspot.nl/2013/10/shoppen.html
Peter is met ons meegereden tijdens ons rondje Markermeer van begin september. Eigenlijk is het ligfietswereldje maar klein als je er zo over nadenkt.

Maar aan alles komt een eind, dus uiteindelijk reden we terug, grotendeels via dezelfde route als we op de heenweg ook gereden hadden. Mathijs (uit Lochem?) reed tot Epe met ons mee.
Bij Deventer sloegen Arjen en ik af, Arjen naar Deventer en ik naar Apeldoorn.
De anderen moesten nog door naar Warnsveld, Dieren en Neede.
Voor mij was het bijna 168km, een gezellige dag naar de snoepwinkel.





zaterdag 19 oktober 2013

Schiphol

                           
Op de fiets naar Schiphol? Vanuit Apeldoorn? En ook weer terug op de zelfde dag? Mijn collega's verklaren mij voor gek. En vrienden en kennissen misschien ook wel, maar die zeggen het nog niet hardop. :-)
Maar bij het uitzetten van de route zag ik dat het best wel meevalt. Dus op vrijdagavond alle voorbereidingen getroffen, banden oppompen, route op de gps, brood smeren enz, en op zaterdagmorgen om ± 06.15 uur reed ik weg.
Door alle afgevallen bladeren, eikels en takjes kon ik in het donker vaak het fietspad niet goed zien, dus heel hard kon ik niet rijden. Toen ik de Veluwe af was ging dat gelukkig beter.

Na Amersfoort begon het licht te worden. De route vanaf Hilversum, via Vreeland en Amstelhoek had ik al eens gereden tijdens vorige fietstochten, dus helemaal onbekend was het niet. Het gedeelte daarna was wel nieuw. Om tien uur precies stond ik midden in Aalsmeer, met 100km op de dagteller. En vanaf daar is het nog maar een paar minuten rijden naar Schiphol.





Bij Schiphol keek ik mijn ogen uit naar de wirwar van wegen, snelwegen en viaducten. Ik was nu voor het eerst in de gelegenheid om rond Schiphol te fietsen, iets wat ik al heel lang een keer wilde doen.
Na dit rondje reed ik via Amstelveen en Ouderkerk aan de Amstel naar de Bijlmermeer. Bij station Bijlmer Arena was de weg afgesloten met linten. Er was een massa politie op de been. Van afstand zag ik iemand op straat liggen met een laken er overheen. De politie stuurde mij de busbaan op, op voorwaarde dat ik flink door zou trappen. Anders moest ik verder omfietsen. Ik koos voor flink doortrappen :-)
Vervolgens moest ik door het Bijlmerpark en het Gaasperpark. Daar liepen diverse groepen jonge medelanders. Die zijn waarschijnlijk hartstikke lief, maar ik was toch opgelucht toen ik even later over de dijk richting Weesp reed.

Vanuit Weesp reed ik langs het Muiderslot, en door naar Almere Haven, en vanaf daar met een lekkere tegenwind naar de brug bij Nijkerk.

Op het fietspad naar Garderen kwam mij een paard en wagen tegemoet. Dat heb ik nog nooit meegemaakt. De kar was bijna even breed als het fietspad, passeren was onmogelijk. Ik ging vroegtijdig stil staan, om te voorkomen dat het paard zou schrikken. Maar helaas, toen het paard mij zag, (of liever, mijn fiets) steigerde het, deed een paar passen achteruit, en liep in paniek de weg op.
De vrouw op de kar kon corrigeren en stuurde het geheel aan de overkant van de weg het fietspad op. Toen ze mij passeerde riep ze dat haar paard mij wel heel eng vond.
Ik heb haar maar niet verteld wat ik van haar vond. Wie gaat er nou met paard en wagen spookrijden op een fietspad?
Verder gebeurde er weinig. Zoals ik meestal doe, ben ik over de Amersfoortseweg terug naar Apeldoorn gereden. Dat betekent eerst een stuk omhoog fietsen, en daarna een paar kilometer vals plat naar beneden racen.

Afstand        : 215km
Fietstijd        : 08:26uur
Tot. Reistijd  : 08:59uur




zondag 6 oktober 2013

Met LOL naar Terlet

Het was de eerste zondag van de maand, dus:
Het was weer tijd voor een toertocht met ligfietsclub LOL (Lekker Ongebonden Liggen).

Om 09.15uur verzamelden we ons in Zutphen, dronken een kop koffie, en om 09.45uur ongeveer reden we weg. Dat wil zeggen, als Marc niet was weggegleden over zo'n verzinkbare paal. Ook als zo'n ding in de grond zit, blijft er een gemeen randje boven het wegdek uitsteken.

Maar goed, toen het stuur van zijn mooie M5 weer recht stond, gingen we alsnog op weg naar Terlet. Via Brummen en Loenen kwamen we bij de Loenermark. Daar is het altijd mooi fietsen.
Bij zweefvliegveld Terlet hebben we heerlijk in de zon gezeten, en koffie met heerlijk appelgebak (“het duurt nog even want het appelgebak zit in de oven”) naar binnen gewerkt.


Met enige tegenzin gingen we daar weer weg, om onze weg te vervolgen via Schaarsbergen, Deelen en Hoenderloo naar Oosterhuizen. Daar bij het kanaal kwamen we een Duitse vrouw tegen in een Velayo. Die hadden we allemaal wel gezien bij Cycle Vision, maar nog nooit in het wild. (de Velayo :-) )


Na een leuk gesprek waarbij de vrouw tien minuten lang het hemd van het lijf werd gevraagd, mocht ze weer verder rijden naar Dronten, wat haar einddoel voor vandaag is.

De LOL-groep splitste zich daarna ook, richting Deventer ging rechtuit, en richting Zutphen rechtsaf. Volgens mij kwam iedereen evengoed nog door Klarenbeek, maar dat terzijde. :-)

Ik ben nog even meegereden naar Klarenbeek, om van daar uit terug naar Apeldoorn te rijden. Het was vandaag niet ver fietsen, maar het was wel leuk en gezellig.


En voor wie de route wil narijden:

(als de afstand in mijlen wordt weergegeven, moet je bovenaan even op "metrisch" klikken)






zondag 29 september 2013

Heino / Spijk

En alweer zou het in het weekend mooi weer worden. En dan begint het te kriebelen, er moet gefietst worden. Tot voor kort pakte ik standaard de GreenMachine, nu moet (uiteraard) de Strada er aan geloven.
De GreenMachine gebruik ik nu voor woon-werk verkeer, en over een poosje ook wel weer voor dagtochten. Maar nu nog even niet. :-)
                                                                         Deventer

Dit keer reed ik via Deventer naar Heino, en via Lemelerveld en Daarlerveen naar Almelo.
Daar moest ik over een bruggetje dat veel te smal leek. Met de volle 2 centimeter speling aan beide kanten (voor mijn gevoel tenminste) haalde ik zonder schade de overkant.
Dit bruggetje is vast niet bedoeld voor velomobielen.

                                          Kasteel Twickel bij Delden

Daarna via Delden naar Haaksbergen en Eibergen. Bij Groenlo las ik de uitnodiging van Marc om koffie te komen drinken. Maar Neede was ik al voorbij en terugrijden doe ik niet graag als ik zo'n lange route rij. Dan is twee keer 10km extra net te veel.
                                          Kasteel Bergh in 'sHeerenbergh

Bij 's Heerenbergh heb ik even pauze gehouden, en diverse vragen beantwoord van mensen die nog nooit een velomobiel van dichtbij hadden gezien. Toen richting Emmerich, maar voor ik daar was ging ik rechts af, richting Spijk. (Waar de Rijn Nederland binnenstroomt)
                                          Grenssteen bij Spijk

Via Tolkamer en Babberich kwam ik in Zevenaar. Bij de verkeerslichten stonden twee wielrenners die ook het nodige wilden weten over de velomobiel, afstanden, snelheden enz. Ze stonden versteld van het feit dat ik op dat punt al 200km had gefietst, terwijl zij al heel blij waren met hun 130km totaal afstand van die dag. (Dat waren hun eigen woorden)

Richting Doesburg haalde ik een andere wielrenner in, die ondanks het snelheidsverschil aanzette om achter/naast mij uit de wind te rijden. Dat hield hij misschien een kilometer vol, toen moest hij lossen. Ik reed daar 36 / 37km per uur, met harde wind van de zijkant.

Tenslotte ging ik door Dieren en langs het kanaal naar Apeldoorn.
Ik ben 9 uur en 20minuten onderweg geweest, waarvan ik 9 uur gefietst heb.
De gemiddelde snelheid lag een stuk lager dan bij het rondje polder, terwijl ik voor mijn gevoel net zo hard heb gereden. Maar het vele optrekken en remmen en weer optrekken, samen met de harde wind, heeft er voor gezorgd dat ik toch redelijk afgepeigerd thuis kwam.

Maar wel heerlijk gefietst trouwens. :-)